Jag påstod inte att indelningen fanns i förkristen tid, bara att den uppstod i samhällen utan egentlig centralmakt. Annars så anger faktiskt Ari i Isléndingabok (skriven på 1120-talet) att fjärdingsindelningen gjordes på 900-talet, alltså före kristnandet:
5. Frá fjórðungadeild.
Þingadeild mikil varð á milli þeira Þórðar gellis, sonar Óleifs feilans ór Breiðafirði, ok Odds, þess er kallaðr var Tungu-Oddr. Hann var borgfirzkr. Þorvaldr, sonr hans, var at brennu Þorkels Blund-Ketilssonar með Hæsna-Þóri í Örnólfsdali. En Þórðr gellir varð höfðingi at sökinni, af því at Hersteinn Þorkelssonr, Blund-Ketilssonar, átti Þórunni, systurdóttur hans. Hon var Helgu dóttir ok Gunnars, systir Jófríðar er Þorsteinn átti Egilssonr.
En þeir váru sóttir á þingi því, er var í Borgarfirði í þeim stað, er síðan er kallat Þingnes. Þat váru þá lög, at vígsakar skyldi sækja á því þingi, er næst var vettvangi. En þeir börðust þar, ok mátti þingit eigi heyjast at lögum. Þar fell Þórólfr refr, bróðir Álfs í Dölum, ór liði Þórðar gellis.
En síðan fóru sakarnar til alþingis, ok börðust þeir þar þá enn. Þá fellu menn ór liði Odds, enda varð sekr hann Hæsna-Þórir ok drepinn síðan ok fleiri þeir, er at brennunni váru.
Þá talði Þórðr gellir tölu umb at Lögbergi, hvé illa mönnum gegndi at fara í ókunn þing at sækja of víg eða harma sína, ok talði, hvat honum varð fyrir, áðr hann mætti því máli til laga koma, ok kvað ýmissa vandræði mundu verða, ef eigi réðist bætr á.
Þá var landinu skipt í fjórðunga, svá at þrjú urðu þing í hverjum fjórðungi, ok skyldu þingunautar eiga hvar saksóknir saman, nema í Norðlendingafjórðungi váru fjögur, af því at þeir urðu eigi á annat sáttir. Þeir, er fyr norðan váru Eyjafjörð, vildu eigi þangat sækja þingit, ok eigi í Skagafjörð þeir, er þar váru fyr vestan. En þó skyldi jöfn dómnefna ok lögréttuskipun ór þeira fjórðungi sem ór einum hverjum öðrum. En síðan váru sett fjórðungaþing. Svá sagði oss Úlfheðinn Gunnarssonr lögsögumaðr.
Þorkell máni Þorsteinssonr, Ingólfssonar, tók lögsögu eftir Þórarin Ragabróður ok hafði fimmtán sumur. Þá hafði Þorgeirr at Ljósavatni Þorkelssonr sautján sumur.
Islands kristnande "Frá því, er kristni kom til Íslands" beskrivs i kapitel 7.